Mambulao: Ang bayang kong inaapi!
Ni ALFREDO P HERNANDEZ
NGAYONG nilalamon na ng higanting
hukay ang bawat pananim,
At ang kalawang-dagat ay di
malapitan ng isdang nabaliw;
Ngayong kinakaltas na ng mga basura
ang buhangin sa Parang,
At ginatong na rin ng mga baranggay
ang ating bakawan,
Di ba’t oras na upang tayo’y
bumangon sa ating bangungot?
Sampalin ang sarili, daklutin ang
buhok sa halip na magmukmok?
Tayong taga-rito sa kawawang bayan
ni Jose Panganiban
Pakuya-kuyakoy sa nagdurugong sinag
ng sumubsob na araw
Tayo ba’y aasa pang sisibol na muli
ang mga halaman?
Bubuhos pa kaya ang buntis na ulap
sa naglahong linang?
Aagos pa kaya ang kristal na tubig
sa ilog at batis
Ngayong nabili na ang ginto at
bakal sa ating paligid?
Ngayong binubura na ng mga gahaman
ang ating pangarap
At ang yamang-bayan ay inagaw na
rin na parang sorbetes
Di ba’t oras na upang bumaba sa
ating upuan
Sa ibabaw ng bakod sa gilid ng
kalsadang pinagdaraanan
Ng nakaw na yamang dapat ay atin
nguni’t di naman …?
Ngayong umiikli na ang daloy ng buhay
sa ating orasan,
Tayo’y manalangin sa bawat cuadro ng
ating simbahan.
Walang dapat gawin kundi ang
magpasiya nang lubos-lubusan
Mga kababayan: Durugin ang pader ng
kawalang-pakialam!
Port Moresby,
Papua New Guinea
July 8, 2013
Ano ba ang puede ipalit sa pag kakabod na hanapbuhay ng ating mga kababayan na taga Mambulao ng sa gayoy matigil na ang pag dumi sa dagat at dalampasigan?
ReplyDeleteNgayong mababa na ang presyo ng ginto sa mundong merkado, baka sakaling mag hanap sila ng ibang pagkakakitaan.....at ito ang pag kakataon.